بررسی شیوع و عوامل پیشگویی کننده ی مقاومت دارویی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های بیمارستان های کاشان

چکیده زمینه و هدف: وجود استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در بیمارستان ها به عنوان یک مشکل جدی مورد توجه می باشد. این مطالعه به منظور تعیین میزان فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از نمونه های بالینی و تعیین عوامل مرتبط با افزایش بروز مقاومت به آن در بیمارستان های کاشان انجام پذیرفت. روش بررسی: این مطالعه ی توصیفی بر روی 100 سویه ی استافیلوکوک اورئوس جمع آوری شده از بیماران بیمارستان های کاشان در سال 1386 انجام گرفت. سویه ها با استفاده از کشت بر روی محیط آگار حاوی کروم و dnaase، رنگ آمیزی گرم، آزمون کاتالاز و کوآگولاز لوله ای تعیین هویت شدند. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن انجام پذیرفت. متغیر های سن، جنس، سابقه ی بستری شدن در بیمارستان، طول مدت بستری، درمان قبلی با آنتی بیوتیک و نوع بیماری یادداشت شد. یافته ها: بیشترین میزان مقاومت نسبت به پنی سیلین 99 درصد و کمترین میزان مقاومت نسبت به سیپروفلوکساسین 11 درصد بود. 22 درصد به متی سیلین مقاوم بودند. 7 درصد از سویه ها به وانکومایسین حساسیت حدواسط داشتند. مهم ترین عوامل مرتبط با شیوع سویه های مقاوم استافیلوکوک اورئوس شامل سن بالای 46 سال (040/0p<)، بستری شدن در بیمارستان (000/0p<)، مدت بستری بیش از یک هفته (000/0p<)، مصرف قبلی آنتی بیوتیک (004/0p<) و مصرف آنتی بیوتیک بیش از یک هفته (002/0p<) بودند. نتیجه گیری: آگاهی نسبت به شیوع استافیلوکوک اورئوس مقاوم و شناسایی عوامل خطر ناشی از سویه های مقاوم جهت تجویز رژیم آنتی بیوتیکی مناسب توسط پزشک ضروری است.